Kent merkezine 10 kilometre aralıktaki 350 nüfuslu köy, 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki sarsıntılarda büyük hasar gördü.
Kayalık doruğun altında kurulan köyde, sarsıntının tesiriyle yuvarlanan kayalar kimi meskenlere ziyan verdi.
Köydeki 65 haneden 35’i zelzelede yıkıldı. Meskenlerden 12’sine ağır, 3’üne orta, 10’una az hasarlı raporu verildi. Geriye kalan 5 mesken ise zelzelesi hasarsız atlattı.
Köy, fay sınırı ve kayaların düşme riskine karşı inançlı bölgeye taşınacak.
Yıkıma karşın köylerini terk etmeyen afetzedeler de sarsıntıdan sonra kurulan çadırlarda barınıyor.
KAYA DÜŞME RİSKİ
Köy muhtarı Ebubekir Topbaş, AA muhabirine, sarsıntılar nedeniyle 65 hanelik köylerinde 35 hanenin yıkıldığını, can kaybının olmadığını söyledi.
Depremde köylerinin ağır hasar aldığını belirten Topbaş, “Hem fay sınırı hem de kayaların düşme riski bulunuyor. 2-3 üç mesken kayaların düşmesi nedeniyle yıkıldı. Kayaların birden fazla zirvede durmuş, düşme riski var. AFAD takımları incelemelerini tamamladı. Köyün taşınmasına karar verildi.” dedi.
Yer belirlenmesi için çalışma yürütüldüğünü lisana getiren Topbaş, “Acil yıkılması gereken meskenler vardı. Gümüşhane’den gelen gruplar bu meskenleri yıktı. Vatandaşlarımız kurtarabildiği eşyalarını kurtardı. Birçoklarının eşyası enkaz altında kaldı. Bununla ilgili kayıtlar tutuldu. Enkaz ve atıklar belirlediğimiz yerlere taşındı.” diye konuştu.
GÜVENLİ BÖLGEYE
Köy sakinlerinden üç çocuk babası Murat Baykuş ise sarsıntıda kerpiçten yapılan iki katlı konutlarının yıkıldığını anlattı.
Depremin yaşandığı gece namaza kalktıklarını söz eden Baykuş, “Namaz kıldıktan sonra uykuya geçtim. Hanım tespih çekiyordu. O yatmadığı için biz kurtulduk. Zelzele olunca bizi çabucak uyandırdı. Dışarı çıktığımız üzere konutumuz yıkıldı. Çocuklarımızı kurtardık. Eşyalarımız enkaz altında kaldı. Buna da şükür.” sözlerini kullandı.
“KAYALARIN ALTINDA KAYGI YAŞAMAKTANSA”
Üç çocuk annesi Hülya Kılınç da sarsıntıda dağdan gelen sesin ürkütücü olduğunu söz etti.
Büyük bir felaket yaşadıklarını aktaran Kılınç, şöyle konuştu:
“Deprem felaket üzereydi. Gecenin bir yarısı o gümbürtülerle, o sesle, o uğultuyla uyandık. Kar ve yağmur vardı. Konutlar gözümüzün önünde güm güm giderken bir taraftan taşların, kayaların sesleri geliyordu. Bir şey yapamıyordun, ulu Mevlam kimseye bu türlü afetleri yaşatmasın. Köyümüzün inançlı bir bölgeye taşınacağı söylendi. Zelzelesi, kayaların düşme riskini bir daha yaşamak istemiyoruz. Taşınmamız güzel olur. Burada kayaların altında endişeyle yaşamaktansa hoş ve geniş bir yerde yaşamak daha isabetli olur.”AA